sweet dreams

Sweet Dreams

            Makulay. Maganda. Punong-puno ng saya ang kaharian ng Candilandia. Ang buong paligid ay tila pinintahan ng tamis at ligaya. Ang kabahayan ay gawa sa tsokolate, ang mga puno’t halaman ay makikinang na kendi, ang bundok at kapatagan ay minatamis na mga tinapay na may iba’t ibang kulay at timpla.  Ang himpapawid ay makulay rin. Ang mga ulap ay parang mga cotton candy at ang bahaghari ay nananatiling makulay at maningning.  Ang tubig ay mayroon ding iba-ibang lasa. Ang buong kaharian ay gawa sa mga matatamis at makukulay na bagay. Maging ang mga naninirahan dito ay gawa rin sa kendi. Ang mamamayan nito ay walang humpay sa paggawa ng mga kendi. Sila ay sama-sama at tulong-tulong sa paggawa ng mga ito. Bago matapos ang araw ay nagkakaroon sila ng pagsasalu-salo. Hindi matatawaran ang saya na mayroon sa kaharian ng Candilandia. Sinasabing ito ay nasa loob isang daigdig na hindi nararating ng mga tao.

            Sa kaharian ng Candilandia ay mayroong ipinagbabawal na puntahan, ang lawa ng soda. Ito ay mapanganib at nakamamatay. Bukod sa kumukulo ang lawang ito, napaliligiran ito ng mga puting kending mentol. Sa oras na bumagsak ang mga kending ito sa lawa ay sasabog ang buong kaharian. Kapag nangyari ito, ay masisira ang buong kaharian at mamamatay ang mga naninirahan dito.

            Habang naghahanap si Lolly ng mga sangkap sa gagawin niyang kendi ay napadpad siya sa lagusan papunta sa lawa ng soda.

            “ Ito pala ang ipinagbabawal na lawa ng soda,” wika ni Lolly.

            Sa hindi inaasahang pangyayari ay nagkaroon ng isang lindol. Napakapit si Lolly sa mga kending mentol. Habang patuloy ang pag-uga ng lupa ay unti-unting nabitak ang mga kending mentol at napunta ang mga ito sa lawa. Pagkatapos ng lindol, ay isang malaking pagsabog ang narinig sa buong kaharian.

            “Ahhhhh!, sigaw ni Loleng na bumangon sa kinahihigaan at humahangos sa paghinga.

            “Ano ba namang panaginip ‘yon? Ang ganda-ganda na, nasira pa,” may panghihinayang na sabi ni Loleng.

            Agad na bumangon si Loleng nang maalala na hindi pa niya tapos ang ginagawa dahil nakatulog siya. Nananakit ang kanyang mga kamay. Pumipintig ang ulo. Naluluha ang mga mata. Naalala niyang malapit na siyang mawalan ng buhay. Iniingatan niya ang bawat galaw. Pinag-iisipang mabuti ang mga dapat gawin bago lagutan ng hininga. Nagpadala siya ng pasasalamat sa mga kaibigan na tumulong sa kanya para madagdagan ang buhay. Masaya siya sa tuwing makatatanggap ng regalo mula sa mga kaibigan.

            Nag-iinit na ang kanyang mga daliri. Humahapdi ang mga mata. Sumasakit ang ulo. Nagugutom. Nauuhaw. Kaunti na lang ang nalalabing bilang ng kanyang paggalaw. Mahigit tatlong oras na at hindi pa rin siya makaalis sa level 361 ng Candy Crush.

(ipagpatawad ang pagtatangka. lumaya ang isipan. kumawala ang panulat.)